AutoMoto 19 września 2022
Mercedes Citan urodził się jako Dacia Dokker. W tak zwanym międzyczasie został też Renaultem Kangoo, Nissanem Townstar a nawet Mercedesem Klasy T. I jest sztandarowym przykład tego, co fachowo nazywamy rebadgingiem. W motoryzacji badge engineering staje się standardem. Poniekąd jest to w naszym znaczy klientów interesie. Zaprojektowanie nowego auta a potem wdrożenie go do produkcji to olbrzymie koszty, które i tak zapłaci, kto kupni czy też wylizinguje wyrób finalny. Wespół w zespół ma być taniej, lepiej i szybciej. Przy okazji, warto wspomnieć, że to drugi Citan oparty na współpracy z Renault. Także ten pierwszy, który powstawał w latach 2016-2021 był oparty na Renault Kangoo. Czyli, nihil novi
Oto Citan. Mercedes Citan. I proszę nie mylić z Mercedesem Klasy T, który stał się piątym bliźniakiem. Dziś jednak o bardziej „budżetowym” przedstawicielu marki ze Stuttgartu. Więc, ad rem. A wstępna konstatacja jest prosta. W 80 procentach Citan, Klasa T, Townstar, Kangoo czy Dokker wyglądają tak samo. To, co różni auta to grill, wymuszony jego kształtem zderzak przedni i lampy. I w zasadzie tyle. Oczywiście, różna jest też gama silników, ale o tym nieco później.
Wnętrze, co jest dla mnie niejakim zaskoczeniem jest w zasadzie podobne do pozostałych bliźniakach. Dlaczego mnie to zdziwiło? Bo w I generacji Citana deska zasadniczo różniła się do tej w Renault Kangoo. Mercedes implementował do pojazdu kokpit swoich aut użytkowych. A tu, przynajmniej w 50 procentach mamy to samo. Tylko panel z zegarami pochodzi od Mercedesa ergo jest wyraźnie dedykowany Citanowi. Nie, nie będę krytykował. W zasadzie nie ma potrzeby. Całość jest przejrzysta i przyjazna kierowcy. Układ wskaźników, przełączników czy wreszcie usytuowanie wyświetlacza na panelu środkowym nie stanowi problemu. Wszystko logicznie i ergonomicznie. Materiały w zasadzie też podobnego gatunku. No, może poza Klasą T która jednak ma więcej miękkiego. Ale, to akurat szczegół dla konesera. Citan to bardziej auto robocze. Klasie T czy Nissanowi Townstar bliżej do rodzinnego vana. Absolutnie nie sugeruje tu jednak, że Citan jest siermiężnie wykonany. Ma mniej miękkiego, ale zarówno jakość montażu jak i wygląd plastików i elementów tapicerowanych nie budzi moich zastrzeżeń.
System inforozrywki też dedykowany i oczywiście znany z innych Mercedesów Mbux. Plus – działa bardzo szybko i ani razu mi się nie zawiesił. Minus, brak łączności bezprzewodowej a w przypadku iPhone trzeba zaopatrzyć się w kabel USB C – Lighting lub przelotkę. Nieco to irytujące, ale podsobnie funkcjonuje system inforozrywki w części aut koncernu VAG. Czyli, Niemcy tak mają…
Wnętrze, jak to w vanie. Przemyślane i pojemne. Dwie osoby z przodu jedzie komfortowo. Nie ma problemu z miejscem czy dostosowaniem fotela i kolumny kierownicy do gabarytów kierowcy. Z tyłu, bez problemów pomieścimy trzy osoby. Nawet miejsce środkowe na kanapie jest w zasadzie pełnowymiarowe. Nie ma też problemu z zajmowaniem miejsca. Oczywiście druga para drzwi jest przesuwna. A to gwarantuje bezproblemowe wsiadanie i wysiadanie. Nie ma też problemu z pomieszczeniem bagaży. Nawet na długi wyjazd: 517 litrów lub prawie 2400 po położeniu kanapy to więcej niż dużo. Muszę jednak dodać, że składanie tylnej kanapy proste nie jest. Nie z racji technicznych. Najzwyczajniej, brakuje miejsca!
W odróżnieniu od pozostałych kuzynów, Mercedes proponuje do napędu auta 102 i 131 konne motory benzynowe i 110 konnego diesla. Napęd na koła przednie może przenosić skrzynia manualna lub automat. My, do testu otrzymaliśmy 131 konnego Citana ze skrzynia manualną. Jednostka jest wprost idealna do tego auta. 131 KM i 240 Nm. dostępnych od 1600 obrotów sprawnie poruszają samochód. Testowe auto można rozpędzić do ponad 180 km/h. 100 km/h samochód uzyskuje po 13 sekundach. Całkiem nieźle jak na spore auto w sumie, użytkowe. Także spalanie na w miarę rozsądnym poziomie. Producent podaje, że średnio powinno być 6,4 i… w sumie tyle wychodzi. W trasie, nawet 6,2. W mieście testowy Citan palił około 7 litrów. Jedynie na autostradzie musimy liczyć się ze spalaniem w granicach 9 litrów. Wiadomo, silnik o pojemności 1,33 konstrukcji Nissana nie jest mocarzem. Mimo wszystko, zaskoczenia in minus nie było!
Prowadzenie, jak w przypadku auta budowanego jako użytkowe. Może w trasie nie jest komfortowo, bo słychać szum opływającego karoserię wiatru, ale nawet na „wertepach” nie czuć jakoś specjalnie zawieszenia. Mimo gabarytów samochód nie przechyla się na boki. Tu, kierowcę bardzo wspiera elektronika. Ta, dba o stabilność auta i toru jazdy. Czasem, nawet bardzo brutalnie przywołuje do porządku. Dlatego, nawet w miarę mocne podmuchy bocznego wiatru nie wytrąciły Citana z toru jazdy. W zakrętach też stabilnie, choć szybkie ich pokonywanie, to nie jego żywioł.
Tak jak pozostali kuzyni, Citan to przemyślane, pakowne i wygodne auto użytkowe. I gdyby nie cena, w zasadzie nie byłoby się do czego przyczepić. Ale Mercedes zażyczył sobie za najtańszego Citana Tourera minimum 113 tysięcy złotych. Auto z silnikiem 131 konnym, to już minimum 119 tys. Citan Diesel zaś to ponad 120 tys. Do tego każdy dodatek ostro pompuje cenę. Dla porównania Nissana Townstar wyceniono od 106 do 129 tys. złotych za najbogatszą, w zasadzie „wszystkomającą” wersję. Podobnie wygląda cennik Renault Kangoo. Tak, wiem to Mercedes, ale…,
Zalety:
Dobra jakość wykonania
Pozycja za kierownicą
Wyposażenie i obsługa
Wady:
Dziwny system składania kanapy
Średnie wyciszenie
Cena
Podstawowe parametry techniczne:
Długość: 4498 mm
Szerokość: 1859 mm
Wysokość: 1852 mm
Rozstaw osi: 2716 mm
Pojemność bagażnika: 517/2390
Parametry silnika i przeniesienie napędu:
Silnik: benzynowy 1332 cm3
Maksymalna moc: 131 KM/5000 obrotów
Maksymalny moment obrotowy: 240 Nm./1600 obrotów
Osiągi:
Prędkość maksymalna: 183 km/h
przyspieszanie 0-100 km/h: 13,0 s
Dwa łyki ekonomiki:
Deklarowane średnie spalanie: 6,4 l
W teście: 6,6 l
Zbiornik paliwa: 54 l
Cena: 113 800 złotych
